این عکسها رو دوست خوبم ، محمد امدادی از من گرفته ، که همین جا ازش تشکر میکنم .
و
همیشه آدمها از خودشون تصوراتی دارن ، حس میکنم خودم رو توی این عکسا به وضوح میبینم، و همیشه دوست داشتم که این عکسها باشم ... یک دوربین ، یک روستا ، و مردمی مهربان ...
مردم بالادست ، چه صفایی دارند ...
از پیرمرد چوپان پرسیدم : - چند تا پسر داری ؟
گفت : ۳ تا .
گفتم : چیکاره شده اند ؟
با لحن و نگاهی تلخ به من گفت : کارگرند . . .
ترجیح دادم برم سوار ماشین شم تا بقیه ی دوستان هم بیاند و از اونجا دور شیم ...