عکاسی حرفه ای
عکاسیعکاسی حرفه ای
عکاسیجدیدترین یادداشتها
همه- دریاچه ی شب
- تولد
- چشمهایش 2
- تولد
- رویای مرگ
- هنوز در فکر آن کلاغم
- سال نو 2
- سال نو
- پیراهنی آغشته به بنزین و باد
- پارمیس
- انعکاس
- Damage
- کودک
- توهم
- برویم
- تولد
- آبی بیکران
- تقابل
- کوچک روشن
- کفشدوزک ها
- ملخ
- جاده
- خرام
- ماهیگیر
- پارادیزو استودیو
- فصل سرد فروغ
- پاییز
- تموم
- زمزمه 2
- زمزمه
- معدنچی
- قاصد
- سبز
- کندوان2
- حصار
- تولد
- موجیم
- خرداد2
- خرداد
- کودکی
- عقاب
- وهم
- سینه سرخ
- 1/2
- دریای ابرها
- مگس
- گاو
- فراغ
- سال نو
- کندوان
بایگانی
- مهر 1391 1
- مرداد 1390 1
- تیر 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 1
- دی 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 1
- مرداد 1389 2
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 2
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 3
- مهر 1388 3
- شهریور 1388 2
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 3
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 5
- اسفند 1387 8
- بهمن 1387 4
- دی 1387 5
- آذر 1387 8
- آبان 1387 6
- مهر 1387 2
- شهریور 1387 1
- مرداد 1387 13
- تیر 1387 9
- خرداد 1387 7
- اردیبهشت 1387 6
- فروردین 1387 12
- اسفند 1386 10
- بهمن 1386 8
- دی 1386 12
- آذر 1386 10
- آبان 1386 8
- مهر 1386 6
- شهریور 1386 7
- مرداد 1386 2
- تیر 1386 3
آمار : 425319 بازدید
Powered by Blogsky
Damage
سیگار رو که کشیدی، میتونی بلند بشی، دستاتو باز کنی ، بپری پایین !
حدودا سه چهار ثانیه طول میکشه بخوری زمین ! تو اون سه چهار ثانیه به چی فکر میکنی ؟
من الان دوست دارم حس سقوط رو تجربه کنم ، ولی وقتی رسیدم زمین به جای اینکه یه کش منو برگردونه بالا ، با مخ بخورم متلاشی شم ....
.
.
.
«مفهومی بود این یا مصداقی؟
صوت‌واژه‌یی بود این در آستانه‌ی زایشی یا فرسایشی؟
ناله‌ی مرگی بود این یا میلادی؟
فرمانِ رحیلِ قبیله‌مردی بود این یا نامردی؟
خانی که به وادی برکت راه می‌نماید
یا خائنی که به کج‌راهه‌ی نامرادی می‌کشاند؟»
و چه بر جای می‌مانَد آنگاه
که پیکانِ فریاد
از چِلّه
رها شود؟
امیر سوکی
چهارشنبه 7 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 12:21 ق.ظ
میان خرده شکسته هایم، برهنه راه می روم، تکه تکه های من شکسته شده را زیر پاهایم نگاه می کنم
این منم، منم که زیر قدم هایم، پراکنده و خرد شده ام
وه! چه خوش شکستی است! چه خوش حادثه ای!
ضرب حادثه چنان محکم که خرده تکه هایم برایم باز نیافتنی است
این بار هر تکه را که دوست می دارم، بر می گزینم! همه ی شوقم، شوق انتخاب است! برگزیدن!
میان دست ها این بار چنان فشرده شده ام که هیچ ام نمانده است
و همه شادی ام از دیدن این هیچ است
فریاد شادی ام تا آسمانها بالا می رود، شوق دویدن ام بر روی شکسته هایم ، درد زخم پاهای برهنه ام را از یادم می برد
این بار که میان تکه تکه هایم ، گم شده ام، زیبایی ام به اوج می رسد
هر تکه را که دوست می دارم، بر می گزینم و در هر جا که دوست می دارم ، از نو می چینم
من منتظرم...منتظر باز هم شکستن .....که آهنگ بودن این است: آهنگ شکستن و باز از نو کنار هم چیدن!
سقوطت مبارک! می شکنی! شکستنت هم مبارک!
از نو ساخته می شوی، زیباتر!
قششششنگه
منم سقوط میخوام!
خسته شدم از حس معلق بودن!
پس این جاذبه کجاست؟!؟؟!؟؟!؟!
فوق العاده است
حس خوبی باید باشه.تجربه کردی به ما هم بگو..قشنگه ااامیییر
فکر نمیکنم اون موقع ادم وقت فکر کردن داشته باشه. تا بیام بکم آآآآآآآآآآ . بامممممممممب.
عزرائیل میگه کارت رو تموم کردم.
عالیههه این عکس.
من یه بار سقوط کردم از یه ساختمون چهار طبقه..وقتی ۷ سالم بود اما هیچ چی یادم نیست ..الانم که زنده ام خدا رو شکر....
تو اون 4 ثانیه تنها چیزی که میاد تو ذهنم که احتمالا خیلی از زمان مرگش میگذره نگاه معصوم مادرمه
و دستاش که چجوری تو بغلش قفل میشد دوره کمرم
باید حس عجیبی باشه سقوط و متلاشی شدن ولی من قطعاً در اون چند ثانبه به چیزی جز حس مرگ فکر نخواهم کرد. اگر حس تخیل خوبی داری می تونی 5 ثانیه چشم ها رو ببندی و فکر کنی داری سقوط می کنی: من بعد از این حس رفتم در بهت و ماتم زدگی
ولی این نوع مرگ را دوست دارم
آدمایی رو میشناسم که بعد از پاره شدن کش نمردن و چه بسا زندگی سرخوشانه تری رو به دست آوردن
همونطور که قبلا هم گفتم رسیدن به اون سرخوشی همواره مستلزم دست کم 10 درصد ریسکه نامعقوله
مهمترین کار تصمیم به پریدن نیست بلکه خود پریدنه !
ممنون که به روز شدن وبلاگتو بهم خبر دادی باعث شدی بیام و عکسهای خوب و نوشته هاتو ببینم و لذت ببرم همچنین به لینکهای دوستات هم سر زدم و خیلی برام جالب بود خیلی وقته به دلیل مشغله کاری از خیلی چیزا دور افتادم
افرین پسر.ایده ی جالبت خیره میکنه. کاش دخترت یه کمکی شارپ تر بود.
راستی... نیستی
چه عکس خوبی!