بدوم

 

من چه سبزم امروز

و چه اندازه تنم هشیار است!

و چنان بی تابم، که دلم می خواهد

بدوم تا ته دشت،بروم تا سر کوه.

دورها آوایی است، که مرا می خواند.

نظرات 13 + ارسال نظر
مهدی بهتاش پنج‌شنبه 29 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 04:47 ب.ظ http://sunset.blogsky.com

یاد باد آن روزگاران یاد باد
یادته چقدر دویدیم و پریدیم؟! اون بارونه یادته؟ و اون گله گوسفند ...
ای وای ای وای!

eksir پنج‌شنبه 29 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 09:59 ب.ظ http://eksir.aminus3.com

خوش به حالتون !

مریم علائی نیا پنج‌شنبه 29 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 11:46 ب.ظ

من این شعرو خیلی دوست دارم ، چقدر امید توش هست
البته یه قسمت شعرو ننوشتی
((نکند اندوهی برسد از پس کوه...))
که معمولا اینجوری میشه :(

ارش ف جمعه 30 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 10:02 ب.ظ

هیچ چیز تکرار نمی شود
و عمر به پایان می رسد
پروانه
بر شکوفه ای نشست
و رود
به دریا پیوست

مریم(صندوقچه) شنبه 31 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 02:52 ب.ظ http://ardvisoor.blogfa.com

آدم هوس دشت می کنه کجاست اینجا؟

ساناز یکشنبه 1 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 04:26 ب.ظ

عااااااالیه!منم میخوام!!

کامیار دوشنبه 2 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 07:26 ب.ظ http://www.kampixel.com

سلام عجالتا یه لحظه از رو هوا بیا پایین اپدیت کن D:

مورنا دوشنبه 2 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 08:29 ب.ظ http://morenna.blogfa.com

وای منم دشت می خوام.می خوام بدوم برم یه جای سبز
چقدر این شعر سپهری و دوس دارم...

آریان پنج‌شنبه 5 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 04:50 ق.ظ http://shureparvaz.blogfa.com

خیلی زیبا شده. هم ترکیب بندی و هم بک گروند عکس. فقط چرا دست و صورت سوژه قرمز شده؟

محمدی سه‌شنبه 10 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 08:27 ب.ظ




باد می وزد

با باد می وزم

با باد می روم

مرا باد با خود می برد

باد همیشه مرا با خویش برده است

من اصلا از زاده های ناخلف بادم

- مگر نه، آنکه بر باد توکل کند؛ همیشه رفته بر باد است.-

من باد را زاده ام

من اساسا خود بادم.



باد چرخ می زند

چرخ می زند

و مرا می چرخاند

در پهنه های چرخش چرخان.



من چرخ می زنم

چرخ می خورم

مثل فرفره در باد

مثل عطف دامن درویش

در چرخ چرخه های خویش.

زنده باشی

ورقا شنبه 14 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 11:06 ب.ظ

دشت هایی چه فراخ..

زیباست امیر جان. بسی حظ کردیم.

مهسا سه‌شنبه 22 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 08:15 ب.ظ

حال کردی واسه خودت منو یاده سردشت میندازه

مهسان یکشنبه 27 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 09:10 ق.ظ http://mahsan.blogfa.com

از روزی که این شعر و خوندم (منظورم از گذشته های دور خودمه نه تو اینجا) تا همین الان هر وقت دلم میگیره یادش میکنم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد