ناباوری

نه !

هرگز شب را باور نکردم

چرا که

در فراسوهای دهلیزش

به امید دریچه یی

دل بسته بودم .

شاملو

امیر سوکی دوشنبه 12 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 11:53 ب.ظ

نظرات 7 + ارسال نظر

افشین ساسانیان سه‌شنبه 13 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:21 ق.ظ http://www.afshin-gallery.com

وبلاگ جدید رو تبریک می گم
موفق و پیروز باشی

آرش فتحی سه‌شنبه 13 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:31 ق.ظ

شعر بسیار زیباست. عنوان شعر و تناسب آن با تصویر زمینه فوق العاده است.

هنوز در فکر آن کلاغم در دره های یوش
با فیچی سیاهش
از آسمان کاغذی مات
قوسی برید کج
و رو به کوه نزدیک
با قار قار خشک گلویش
چیزی گفت
که کوه ها
تا دیرگاهی آن را با هم
بی حوصله
در کله های سنگی شان تکرار می کردند...

مریم(صندوقچه) سه‌شنبه 13 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 08:53 ق.ظ http://ardvisoor.blogfa.com

سلام خیلی جالب بود.

آرش سه‌شنبه 13 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 10:20 ق.ظ http://www.shab_tanha.persianblog.ir

اگر که بیهوده زیباست شب،
برای که زیباست شب؟!
برای چه زیباست شب؟!
...

مریم علائی نیا چهارشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:23 ق.ظ

چه شوری داره اون لحظه که اولین اشعه های امید ٬ تو نی نی چشم کسی لونه کنه ٬ که تاریکی شب دهلیز رو تاب آورده...
ناباوری رو به زیبایی به تصویر کشیدی ؛ اونقدر که حتی اون همه نور تو دل این همه تاریکی ؛ چشمش رو نزده (دستاش حالت تدافعی نداره) .
من مطمئنم حتی پلک نزده تا نکنه لحظه ای از این همه نور و امید رو از دست بده.
مثل همیشه تبریک